Otwarte tereny

Keona

Tutaj zawsze można znaleźć całe stada antylop. Równinę porasta wysoka trawa, więc lwom łatwiej zakraść się do zwierzyny.

Lotos

Przyszedł i rozejrzał się. Nikogo nie było. Usiadł w wysokiej trawie. Ziewnął leniwie.

Keona

Przyszła. Ujrzała lwa, zainteresowała się nim. Podeszła bliżej i przyjrzała mu się dokładniej.

Lotos

Spostrzegł lwicę. Uniósł jedną brew. Potrząsnął grzywą. - Witaj. - Przywitał się, patrząc jej w oczy.

Keona

Zdziwiła się śmiałym zachowaniem lwa. Podeszła do niego jeszcze bliżej. - Witaj. - Odpowiedziała.

Lotos

-Jestem Lotos. - Przedstawił się. - A ty? - Zapytał chwilę później. Cały czas zachowywał spokojny ton głosu, tak charakterystyczny dla jego stada.

Keona

Przybrała dziwny wyraz twarzy, taki, jakby zastanawiała się, czy zdradzić mu swoje imię. - Keona. - Bąknęła po chwili. Cały czas obserwowała go z ciekawością.

Lotos

-Keona... - Powtórzył cicho po chwili, próbując zapamiętać to imię. - A więc, Keono, co cię tu sprowadza? - Zapytał.

Keona

-Pożywienie. - Odpowiedziała krótko takim tonem, jakby to było oczywiste. - Przybyłam tu w poszukiwaniu antylop. - Dodała.

Lotos

-Ach. - Odparł cicho. Dopiero teraz przyjrzał się jej dokładnie. Ładna lwica. - A ja przybyłem po prostu z nudów. - Mruknął. Wątpił, żeby to ją zainteresowało.

Keona

-Jak się tu znalazłeś? - Zapytała nagle. - Tutaj, na sawannie? - Machnęła ogonem. Czuła się swobodniej, niż na początku rozmowy.